Καθώς τα πρώτα -άντα πλησιάζουν αναμένεται μεγάλο υπαρξιακό σοκ και κρίση των πάντων μου ήρθε μια ιδέα. Να σταματήσω το κάπνισμα!
Με την αποφοίτηση από το Λυκείο είμαι στο 1 πακέτο per day, κάπνιζα και πριν αλλά δεν άντεχε η μαθητοτσέπη. Θυμάμαι μαζεύμαμε τα κατοστάρικά στο σχολείο για να βγεί το πακέτο που έκανε 550 δρχ!
Ηρθε λοιπόν η ώρα να κοπεί αυτή η “συνήθεια”. Πως θα γίνει όμως αυτό; Όλοι λένε ότι είναι πολύ δύσκολο να κοπεί, ο οργανισμός αναζητά τη νικοτίνη, η ρουτίνα της κίνησης του χεριού είναι μπολιασμένη στο dna και άλλα διάφορα. Επιπροσθέτως, δεν έχω ποτέ προσπαθήσει να το κόψω οπότε δεν έχω ιδία άποψη.
Το πλάνο είναι το εξής:
Θα μπει άμεσα ένα όριο 10 τσιγάρα / ημέρα
Οι καπνίζοντες γνωρίζουν ότι ουσιαστικά δεν απολαμβάνουμε ΟΛΑ τα τσιγάρα που καπνίζουμε, αρκετά από αυτά τα ανάβουμε από συνήθεια / αμηχανία / βαρεμάρα. Ετσι μπαίνουμε στη λογική της αυτοσυγκράτησης και μειώνουμε τη νικοτίνη στον οργανισμό (σιγά σιγά…). Πιστεύω ότι 2 μήνες είναι αρκετοί για να περάσουμε στο επόμενο στάδιο.
5 τσιγάρα / ημέρα και κόψιμο του πρωινού καφέ
Ξέρω ξέρω, τίποτα δε συγκρίνεται με τη πρώτη τζούρα μετά από 2 γουλιές ελληνικού καφέ και μέχρι τώρα ξυπνούσα νωρίτερα για να έχω ένα ήρεμο μισάωρο με καφέ και τσιγάρο. Παρατήρησα όμως ότι σε μέρες που αυτό δεν ήταν δυνατόν λόγω υποχρεώσεων / χρόνου / τοποθεσίας ΔΕΝ καιγόμουνα να το ανάψω πρωί πρωί, ειδικά αν ήμουν απασχολημένος. Λογικά αυτό θα είναι και το πιο δύσκολο στάδιο αλλά θα πρέπει να τηρηθεί με θρησκευτική ευλάβεια για άλλους 2-3 μήνες.
Μαχαίρι
Μετά απ’ όλα αυτά υποθέτω πως θα είναι πολύ πιο εύκολο να κοπεί μαχαίρι χωρίς κρίσεις εξάρτησης κτλ. Καλή η θεωρία βέβαια, το θέμα είναι να δούμε τι θα γίνει στην πράξη!
Καλή επιτυχία μας
Υ.Γ: Μόνο κατά τη διάρκεια αυτού του post χρησιμοποιήθηκαν ένας διπλός ελληνικός και 4 τσ.